에스페란토 속담 A-K
출처는 http://jesuo.net/ 의 한국에스페란토선교회 홈페이지 입니다.
La Proverbaro de Zamenhof (A~K)
A
Abelujon ne incitu, amason ne spitu.
Afabla vorto pli atingas ol forto.
Agrabla estas gasto, se ne longe li restas.
Aĝo maljuna ne estas oportuna.
Aĝo tro matura ne estas plezura.
Akiro kaj perdo rajdas duope.
Akvo bolas, murmuras, sed fine ĝi kuras.
Akvo kaj pano servas al sano.
Akvo kura - akvo pura.
Akvo silenta subfosas la bordon.
Akvo trankvila estas akvo danĝera.
Akvon senmovan kovras putraĵo.
Al amiko nova ne fidu sen provo.
Al bona ĉasisto iras mem la besto.
Al ĉevalo donacita oni buŝon ne esploras.
Al ĉiu besto plaĉas ĝia nesto.
Al ĉiu frato lian parton.
Al ĉiu konvenas, kio al li apartenas.
Al ĉiu sanktulo apartan kandelon.
Al ĉiu sia propra estas ĉarma kaj kara.
Al ĉiu sinjoro estu lia honoro.
Al Dio plaĉu, sed sur diablon ne kraĉu.
Al Dio servu, diablon rezervu.
Al du sinjoroj samtempe oni servi ne povas.
Al farun' malbonspeca ne helpos la spico.
Al feliĉulo eĉ koko donas ovojn.
Al fiŝ' kuirita jam akvo ne helpos.
Al glacio printempa kaj al amiko tro nova ne fidu.
Al grandaj sinjoroj grandaj honoroj.
Al hundo bastono - al hom' leciono.
Al kavo senfunda ŝtopado ne helpas.
Al kokino la ovo lecionojn ne donu.
Al koro penetro per okula fenestro.
Al kuko kaj kaso ĉiam venas amaso.
Al la afero!
Al la buŝo de “oni” neniu povas ordoni.
Al la fiŝo ne instruu naĝarton.
Al la malamik' en kuro faru ponton kun plezuro.
Al la papero ne mankas tolero.
Al li ne mankas defendo kontraŭ ofendo.
Al loko dolora ni manon etendas - al loko ĉarma okulojn ni
sendas.
Al malriĉulo infanoj ne mankas.
Al malriĉulo ovo kiel al riĉulo bovo.
Al malsaĝulo ne helpas admono, nur bastono.
Al mono kaj forto humiliĝas la sorto.
Al pec' pecon algluas, kiu neston konstruas.
Al porko Dio kornojn ne donas.
Al posedanto de metio mankas nenio.
Al promeso oni ne kredas - kredu, kiu posedas.
Al protekto kaj forto helpas la sorto.
Al sklavo mon' ne estas savo, li ĉiam restas sklavo.
Al tiu ĉio cedas, kiu monon posedas.
Al venko rajto venas, se ĝin forto subtenas.
Al vi ne plaĉis sitelo, laboru per martelo.
Al vi oni predikas kaj nin oni pikas.
Alia tempo, aliaj moroj.
Alia urbo, alia moro.
Aliaj tempoj, aliaj moroj.
Aliajn gvidas kaj mem ne vidas.
Alian ne mallaŭdu, vin mem ne aplaŭdu.
Aliloka ĉielo estas sama ĉielo.
Almozoj ne malriĉigas.
Almozpetanto sinĝena restas kun sako malplena.
Alpremi iun al la muro.
Altan arbon batas la fulmo.
Amaso da fianĉoj, sed la ĝusta ne venas.
Amaso da mono kaj titolo de barono.
Ambaŭ floroj de samaj valoroj.
Ameno diablon ne forpelas.
Amikeco aparte, ofico aparte.
Amiko de amiko estas ankaŭ amiko.
Amiko en ĝojo kaj malĝojo.
Amiko en ĝojo kaj ploro.
Amiko estas kara, sed mi mem estas pli kara.
Amiko estas kara, sed vero pli kara.
Amiko fidela estas trezoro plej bela.
Amiko - intimulo.
Amikon karesu, sed kalkuli ne forgesu.
Amikon montras malfeliĉo.
Amikon ŝatu, malamikon ne batu.
Amo estas forta, sed mono pli forta.
Amo faras ion, mono ĉion.
Amo kaj ĵaluzo estas gefratoj.
Amo kaj puno loĝas komune.
Amo pli kora, disiĝo pli dolora.
Amo supermezura ne estas plezura.
Amu Antonon, sed gardu vian monon.
Amu domon novan kaj amikon malnovan.
Amu edzinon plej kore, sed tenu ĝin bonmore.
Animo al paradizo deziras, sed pekoj retiras.
Ankaŭ al ni la suno eklumos.
Ankaŭ al nia nesto venos iam la festo.
Ankaŭ diablo tondron suferos.
Ankaŭ la lupon atingos la sorto.
Ankaŭ por diablo tondro ekzistas.
Ankoraŭ Dio ne dormas.
Ankoraŭ la ezoko ne estas sur la hoko.
Ankoraŭ la gajno ne estas en la mano.
Ankoraŭ multe vi kuros, ĝis vi alkuros.
Ankoraŭ neniu evitis la sorton.
Ankoraŭ neniu plaĉis al ĉiu.
Antaŭ ĉio zorgu oficon - plezuro atendos sian vicon.
Antaŭe intencu kaj poste komencu.
Antaŭe kion vi devas, poste kion vi volas.
Antaŭ la lango laboru la cerbo.
Antaŭ mortigo de urso ne vendu ĝian felon.
Antaŭ okuloj ne staras, doloron ne faras.
Antaŭparolo liberigas de postparolo.
Antaŭ tima okulo potenciĝas eĉ kulo.
Antaŭ vespero ne estu fiera.
Aperas prudento, kiam pasis la momento.
Aprila vetero - trompa aero.
Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla.
Apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas.
Aranĝite, ordigite.
Arbaro aŭdas, kampo vidas.
Arbo krakanta venton ne timas.
Atakis lin horo malsaĝa.
Atakis teruro, ektremis la kruro.
Atendi bonan veteron kaj laman kurieron.
Atendi sur tero, ĝis sekiĝos la rivero.
Atendis, atendis, ĝis lin ĉerko etendis.
Atendis, meditis, ĝis en tombon englitis.
Atendu min antaŭ la domo de mia pranepo.
Atesto de matureco.
Atingi la vesperon de sia vivo.
Aŭ ĉio, aŭ nenio.
Aŭ festene, aŭ malplene.
Aŭ festo, aŭ fasto.
Aŭ kuseno sub ripo, aŭ bato per vipo.
Aŭ ministran postenon, aŭ pundoman katenon.
Aŭ plej riĉa stato, aŭ plena malsato.
Aŭskultas prudente, kiu aŭskultas atente.
Aŭskulti kiel ĉinan predikon.
Avarulo avaras, heredantoj malŝparas.
Avarulo pagas duoble.
Azen' al azeno riproĉas malsaĝon.
Azenon komunan oni batas plej multe.
B
Babilas, muelas, kion lango elpelas.
Balaaĵon el korto eksteren ne elportu.
Barakti kiel fiŝo ekster la akvo.
Barbo elkreskis, sed saĝon ne naskis.
Barbo potenca, sed kapo sensenca.
Barelo malplena sonas plej laŭte.
Bastono batas, bastono resaltas.
Batadi kiel fiŝo kontraŭ glacio.
Batadi la venton.
Bataladi kontraŭ la sorto.
Batanto povas argumenti, batato devas silenti.
Batita komprenas aludon.
Bato de frato estas bato sen kompato.
Bato de patrino ne longe doloras.
Batu malbonulon, li vin flatos - kisu, li vin batos.
Bedaŭro kaj ĉagreno ŝuldon ne kovras.
Bela birdo!
Bela celo por fabelo.
Bela paro por altaro.
Bela per vizaĝo, sed ne bela per saĝo.
Bela vizaĝo estas duono da dono.
Bela vizaĝo, sed ne bela la saĝo.
Belaj rakontoj el trans la montoj.
Beleco hodiaŭ estas, morgaŭ ne restas.
Beleco logas, virto apogas.
Belecon taksas ne okulo sed koro.
Bezono estas plej forta ordono.
Birdo kantas laŭ sia beko.
Birdo petolas, kiom ĝi volas.
Blindulo kartojn ludi ne devas.
Bojas hundido, ĉar tiel faras la hundo.
Bojas hundido, kiel ĝi aŭdas de hundoj.
Bojas hundo sen puno eĉ kontraŭ la suno.
Bona estas domo nova kaj amiko malnova.
Bona estas fremdlando, sed aliaj tie loĝu.
Bona estas Romo, sed tro malproksima de nia domo.
Bona famo sin trenas testude, malbona kuras rapide.
Bona gloro pli valoras ol oro.
Bona ideo venas post la pereo.
Bona kaporalo revas esti generalo.
Bona puno por malbona peno.
Bona stato saĝigas, malbona malsaĝigas.
Bona vino al la fino.
Bonaj infanoj gepatrojn feliĉigas, malbonaj ilin entombigas.
Bonaj kalkuloj, bonaj kunuloj.
Bone kreskas la herbo, sed ĉevalo jam mortis.
Bone sukcesu, sed ankaŭ nin ne forgesu.
Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.
Bonfaron oni facile forgesas.
Bongusta peco longe ne atendas.
Bono farita ne estas perdita.
Bono posedata ne estas ŝatata.
Bovidon mi atendis, infanon Dio sendis.
Bovo prenita, koko donita kaj - kvita.
Brava batalanto kontraŭ plado bolanta.
Brava homo en sia domo.
Bravulo kontraŭ muŝo, sed muŝo kontraŭ bravulo.
Brogita eĉ sur akvon blovas.
Bruligi al si la lipharojn.
Bruo potenca, nula esenco.
Buĉas la lupo, oni ankaŭ ĝin buĉos.
Butonumi iun malvaste.
C
Celi anseron, trafi aeron.
Celis paseron, trafis anseron.
Cent jarojn silentis kaj subite sin prezentis.
Certaĵo kaj leĝo, kiel amen en preĝo.
Certe, kiel duoble du kvar.
Ĉ
Ĉasaĵo ĉasanton ne atendas.
Ĉe botisto la ŝuo estas ĉiam kun truo.
Ĉe l' freŝa faro.
Ĉe la tagiĝo.
Ĉe mastro ŝtelista la servantoj ne ŝtelas.
Ĉe plej granda fido memoru pri perfido.
Ĉe stomako malsata ne kapricas palato.
Ĉe tablo malplena babilo ne fluas.
Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.
Ĉe vesto velura suferas stomako.
Ĉe vulpoj ĉiam naskiĝas nur vulpoj.
Ĉerpi akvon per kribrilo.
Ĉesis esti vino, sed vinagro ne fariĝis.
Ĉia dono estas bono.
Ĉie estas varme, sed hejme plej ĉarme.
Ĉio dependas de “se” kaj “kiam”.
Ĉio estas por li kiel polvero sur la tero.
Ĉio havas finon.
Ĉio havas sian “sed” kaj “se.”
Ĉio sia estas plej ĉarma.
Ĉio supermezura estas terura.
Ĉio taŭgas, kio venas.
Ĉio transmara estas ĉarma kaj kara.
Ĉion novan oni ŝatas, malnovan oni forbatas.
Ĉion rigardi tra sia persona vitro.
Ĉirkaŭflatadi kaj ĉirkaŭflirtadi iun.
Ĉirkaŭ sanktuloj diabloj vagas.
Ĉirkaŭ sanktuloj diabloj vagas.
Ĉiu abomenaĵo trovas sian adoranton.
Ĉiu angulo kun sia sanktulo.
Ĉiu barono havas sian kapricon.
Ĉiu besto zorgas pri sia nesto.
Ĉiu eraro estas kulpo.
Ĉiu estis junulo, ĉiu estis pekulo.
Ĉiu familio havas sian kriplulon.
Ĉiu havas sian guston.
Ĉiu havas sian kaŝitan mizeron.
Ĉiu havas sian ŝarĝon.
Ĉiu havas sian vermon.
Ĉiu iras, kiel saĝ' al li diras.
Ĉiu klopodu nur en sia metio, tiam al la urbo mankos nenio.
Ĉiu komenco estas malfacila.
Ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton.
Ĉiu “li” havas sian “ŝi”.
Ĉiu manĝas, kiel li aranĝas.
Ĉiu mano al si altiras.
Ĉiu medalo du flankojn posedas.
Ĉiu mezuras aliajn laŭ sia mezurilo.
Ĉiu morgaŭ havas sian zorgon.
Ĉiu persono kun sia bezono.
Ĉiu por si mem estas la plej kara.
Ĉiu por si - por ĉiuj Di'.
Ĉiu propran saĝon posedas.
Ĉiu provas, kion li povas.
Ĉiu sezono kun sia bono.
Ĉiu sin direktas, kiel la kap' al li diktas.
Ĉiu sin gvidas, kiel li vidas.
Ĉiu tajloro havas sian tranĉmanieron.
Ĉiu “tial” havas sian “kial.”
Ĉiu vivas laŭ sia prudento kaj sento.
Ĉiu vulpo sian voston laŭdas.
Ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj.
Ĉiuj milionoj konsistas el milonoj.
Ĉiun demandu, sed mem al vi komandu.
D
Danĝera estas bovo antaŭe, ĉevalo malantaŭe, kaj malsaĝulo de
ĉiuj flankoj.
Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas; danĝero ĉesas, ni Dion
forgesas.
Danci antaŭ iu sur piedoj kaj manoj.
Danci kiel kato ĉirkaŭ poto.
Danci laŭ ies fajfilo.
Dancu diabloj, sed ne en mia arbaro.
Dando el reĝa hundejo.
De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.
De bona vorto lango ne doloras.
De edziĝo tro malfrua orfoj naskiĝas.
De elekto tro multa plej malbona rezulto.
De fremda dento ni doloron ne sentas.
De fremda groŝo ŝiriĝas la poŝo.
De guto post guto disfalas granito.
De kantado senpaga doloras la gorĝo.
De kiu la kulpo, por tiu la puno.
De l' koro spegulo estas la okulo.
De la buŝo ĝis la manoj estas granda interspaco.
De la manoj ĝis lipoj la sup' elverŝiĝis.
De la volo la ordono pli efikas ol bastono.
De legado sen atento ne riĉiĝas la prudento.
De lia vivo aranĝo estas trinko kaj manĝo.
De majesta ĝis ridinda estas nur unu paŝo.
De malbona ŝafo estas bona eĉ tufo.
De malgranda kandelo forbrulis granda kastelo.
De manĝo malriĉula ni guston ne scias.
De nehavanto eĉ reĝo nenion ricevos.
De parolo ĝis faro estas tre malproksime.
De peko kaj mizero estas plena la tero.
De plendo kaj ploro ne foriĝas doloro.
De pli da suko ne malboniĝas la kuko.
De rigardo tro alta malsaniĝas okulo.
De ŝafo senlana eĉ lanero taŭgas.
De sama koloro, de sama valoro.
De semo putra venas frukto ne nutra.
De senpripensa rekomendo venas ploro kaj plendo.
De superfluo malboniĝas la ĝuo.
De tro da pano venas malsano.
De tro multa scio krevas la kranio.
De unu bovo oni du felojn ne deŝiras.
De vorto ĝentila ne doloras la lango.
De zorgoj, ne de jaroj, blankiĝas la haroj.
Dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu.
Deko da pekoj, unu la puno.
Demando ne kostas, demando ne devigas.
Demeti de si la antikvan Adamon.
Dentoj mordas la langon, tamen ambaŭ sin amas.
Depost tempo nememorebla.
Detruita ĝis la fundo de l' fundamento.
Deziri al iu amason da mono kaj titolon de barono.
Deziri al iu ĉion bonan.
Deziro kaj inklino ordonon ne obeas.
Deziro tre granda, sed mankas la forto.
Deziru, ne deziru - ordon' estas, iru!
Deziru sincere, vi atingos libere.
Diablo ne ĉiam unu pordon sieĝas.
Diablo ŝercon ne komprenas, vokite li venas.
Difekton de naturo ne kovros veluro.
Dio al vi donis, por ke vi povu doni.
Dio batas, Dio kompatas.
Dio donis buŝon, Dio donos manĝon.
Dio donis, Dio prenis.
Dio donis infanon, Dio donos por ĝi panon.
Dio donis kaj benis, sed diablo forprenis.
Dio donis oficon, Dio donas kapablon.
Dio donis oficon, Dio donas prudenton.
Dio donis tagon, Dio donos manĝon.
Dio kompatu!
Dio longe paciencas, sed severe rekompencas.
Dio manĝon donacis, sed la dentoj agacas.
Dio ne perfidas, se homo lin fidas.
Dio ne ricevis, diablo forlevis.
Dio orfojn ne forgesas.
Dio punas laŭ la fortoj.
Dio puni deziras, li la saĝon fortiras.
Dio scias bone pri niaj bezonoj.
Dio ĝuste faras, neniam eraras.
Dion fidu, sed senfare ne sidu.
Dion kolerigis, homojn ridigis.
Dion laŭdu kaj diablon aplaŭdu.
Diri al iu nudan veron.
Diri la puran veron.
Diris kaj foriris.
Dirite, farite.
Diron oni neas, skribo ne pereas.
Disputo kredigas, sed ne certigas.
Disputoj kondukas al malpaco.
Disputu komence - vi ne malpacos en fino.
Disputu pri ĉio, sed sen garantio.
Dolĉe ŝmiri al iu la lipojn.
Donacetoj subtenas amikecon.
Donaco nesincera estas donaco infera.
Donacon reprenu kaj mian vivon ne venenu.
Donado de almozoj neniam malriĉigas.
Doni al iu la baton de morto.
Doni la finofaran baton.
Doni la tonon.
Doni lecionon de moroj.
Doni ovon, por ricevi bovon.
Donu al krudulo plezuron, li ne scios mezuron.
Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.
Dorloti serpenton sur sia brusto.
Dormus leporo, se ĝi ĉason ne timus.
Doto koron ne varmigas.
Draŝi fojnon.
Drinku tutajn tagojn, sed kontrolu viajn agojn.
Dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas.
Dronanto eĉ herbeton kaptas avide.
Droni en detaloj.
Du botoj faras paron.
Du kontraŭ unu prezentas armeon.
Du manoj faras ĉion, sed unu nenion.
Du militas - tria profitas.
Du mortojn vi ne havos, de unu vi vin ne savos.
Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno - neniam
vivas sen reciproka malbeno.
Dubo gardas kontraŭ risko.
Dum la manĝado venas apetito.
E
Ebrieco pasas post dormo, malsaĝeco neniam.
Ebriulon kaj malsaĝulon oni ne juĝas.
Eĉ bagatelo povas servi al celo.
Eĉ blinda kokino povas trovi grajnon.
Eĉ ĉe kokino troviĝas propra inklino.
Eĉ el sub la tero aperas la vero.
Eĉ en Parizo herbo ne fariĝas cerbo.
Eĉ guto malgranda, konstante frapante, traboras la monton
granitan.
Eĉ inter piuloj ne mankas pekuloj.
Eĉ kaprino plaĉas, se la doto sufiĉas.
Eĉ kiu plej bone pafas, tamen iam maltrafas.
Eĉ kontraŭ pastra prediko troviĝas kritiko.
Eĉ kvar piedoj de ĉevalo ĝin ne savas de falo.
Eĉ malgranda muŝo ne estas sen buŝo.
Eĉ malsaĝulon sperto instruos.
Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.
Eĉ muŝo sentas, kiam vi ĝin turmentas.
Eĉ najtingalo ne estas sen galo.
Eĉ najtingalo ne estas sen galo.
Eĉ per dolĉa kuko vi min ne allogos.
Eĉ pinglo povas koron trapiki.
Eĉ plej bonan ŝipon malbonigas la ventoj.
Eĉ plej granda malbono al bono kondukas.
Eĉ plej nigra bovino donas lakton nur blankan.
Eĉ plej ruza vulpo en kaptilon falas.
Eĉ por plej terura tago venas vespero.
Eĉ por pomo putranta troviĝas amanto.
Eĉ signo ne restis, kie urbo estis.
Eĉ ŝtipo estos bela, se vi ĝin ornamos.
Eĉ ŝtono verdiĝas, se ĝi longe ne moviĝas.
Eĉ sur la suno troviĝas makuloj.
Eĉ vulpo plej ruza fine estas kaptata.
Edziĝo laŭ koro, laŭ la kvanto da oro.
Edziĝo najbara garantias de eraro.
Edziĝo pro amo flamanta al la sako sonanta.
Edziĝo tro momenta estas longapenta.
Edzigu filon, kiam vi volas - edzinigu filinon, kiam vi povas.
Edzin' admirata - edzo malsata.
Edzino pli elverŝas per funelo, ol edzo enverŝas per sitelo.
Edzo edzinon laŭdas, edzino edzon aplaŭdas.
Edzo kaj edzino - ĉiela difino.
Edzo kaj edzino estas nur unu.
Eksalte senhalte.
Eksplodema kiel pulvo.
Eksplodis kiel pulvo.
Ekster via ofico estas ekster via vico.
Ekstere honoro, interne doloro.
Ekzameni ne devigas preni.
Ekzemplo proponas, sed ne ordonas.
Ekzistas ezoko, por ke fiŝetoj ne dormu.
El aero al tero.
El du malbonoj pli malgrandan elektu.
El flamo sin eltiris, en fajron eniris.
El fremda ledo oni tranĉas larĝe.
El fremda poŝo oni pagas facile.
El kanto oni vortojn ne elĵetas.
El klara ĉielo tondro ekbatis.
El la buŝ' multaj vortoj eliras, sed ne ĉiuj ion diras.
El la faraĉo fariĝis kaĉo.
El la mizero oni devas fari virton.
El la neceseco oni devas fari virton.
El la poŝo al la buŝo.
El la sama buŝo li blovas varmon kaj malvarmon.
El lia mano ĉiu monero elglitas.
El malgrandaj akveroj fariĝas grandaj riveroj.
El malplena telero vane ĉerpas kulero.
El multaj milonoj fariĝas milionoj.
El post la arbo li estas bravulo.
El sama tero devenas, saman sukon entenas.
Elbatadi ies sojlon.
Elektadis sen fino, edziĝis kun porkino.
Elektu edzinon laŭ deveno kaj ne laŭ mieno.
Eliri sen frakaso el granda embaraso.
Elmeti la okulon kaj vidi nulon.
Elmetu mielon, muŝoj alflugos.
Elpeli iun el la mondo de la vivuloj.
Eltrinki per unu tiro.
Elverŝi sur iun sian koleron.
Eminenta ŝuldanto, malbona paganto.
En abelujon ne blovu.
En akvo malklara oni fiŝkaptas facile.
En amaso eĉ morto estas pli gaja.
En arbaro sidas kaj arbojn ne vidas.
En bona horo!
En bona ordo tra la pordo!
En buŝo Biblio, en koro malpio.
En ĉeesto amata, en forest' insultata.
En ĉiu aĝo devas kreski la saĝo.
En ĉiu angulo alia postulo.
En ĉiu brusto estas sia gusto.
En ĉiu kranio regas aparta opinio.
En ĉiu malbono estas iom da bono.
En ĉiu objekto troviĝas difekto.
En ĉiu transloĝiĝo estas parto de ruiniĝo.
En dom' de pendigito pri ŝnuro ne parolu.
En feliĉo ne fieru, en malfeliĉo esperu.
En fremda okulo ni vidas ligneron, en nia ni trabon ne vidas.
En fremda tegmento li flikas truon kaj en propra ne vidas la
fluon.
En fremdan vazon ne ŝovu la nazon.
En infano vidiĝas, kia homo fariĝos.
En infero loĝante, kun diabloj ne disputu.
En juneco logas, en maljuneco tedas.
En juneco ne petas, en maljuneco forĵetas.
En kompanio eĉ morto faciliĝas.
En la bona malnova tempo.
En la propra sia domo ĉiu estas granda homo.
En la tago de la sankta Neniamo.
En la triĵaŭda semajno.
En landoj transmaraj estas oraj arbaroj.
En luma tago.
En malfacila horo eĉ groŝ' estas valoro.
En malsata familio mankas harmonio.
En mizero eĉ saĝulo estas malsaĝa.
En nomo de l' ĉielo, sed pro bono de l' felo.
En plej alta mizero al Dio esperu.
En propra angulo ĉiu estas fortulo.
En puton ne kraĉu, ĉar vi trinki bezonos.
En ŝerco kaj ludo ofte sidas aludo.
En sia afero ĉiu juĝu libere.
En sia angulo li estas bravulo.
En sia dometo li estas atleto.
En sia korto ĉiu kok' estas forta.
En trankvila vetero ĉiu remas sen danĝero.
En unu sako du katoj, ĉiam mordoj kaj gratoj.
En via malica regalo vin atendas ankaŭ pokalo.
Enbati al si en la kapon.
Enpakiĝu kaj foriĝu.
Enpremi en la teron.
Enpremi iun en funelon.
Enskribu en vian memoron.
Enspezo postulas elspezon.
Envia moko sukceson ne detruas.
Esperis flaton - ricevis baton.
Espero kaj pacienco kondukas al potenco.
Espero logas, espero mensogas.
Espero panon ne donas.
Espero postulas oferon.
Estas ŝafoj, estos lano.
Estas tubero en la afero.
Esti anĝelo inter homoj, sed satano en la domo.
Esti bone enskribita ĉe iu.
Esti en granda embaraso.
Esti en Romo kaj ne vidi la Papon.
Esti en sia elemento.
Esti en situacio sen eliro.
Esti inter martelo kaj amboso.
Esti sub la ŝuo (de sia edzino).
Estinta amiko estas plej danĝera malamiko.
Estintaj amikoj plej kruele malpacas.
Estis la tempo, ni ne komprenis - pasis la tempo, la saĝ' al
ni venis.
Estro ne malsatas.
Estu ĉapo laŭ la kapo.
Estu saĝa homo en via propra domo.
Estu sinjoro de via vorto.
F
Fabeloj por infanoj.
Facile estas danci, se la feliĉo kantas.
Fadeno iras, kien kudrilo ĝin tiras.
Fajro provas la oron, mizero la koron.
Fajron estingas akvo, pekon pardono.
Falinton ĉiu atakas.
Falis el mano, prenu satano.
Famo kredon allogas, sed tre ofte mensogas.
Famo laŭte krias, ĉiuj ekscias.
Famo ne flugas, se kaŭzo ne estas.
Faras rabon kaj ŝtelon, por oferi al Dio kandelon.
Fari al iu bonan lavon.
Fari al iu predikon pri moroj.
Fari al iu ursan kareson.
Fari aplaŭdon sur la vangon.
Fari el iu arkon.
Fari el muŝo elefanton.
Farita - elstrekita.
Farita ne refariĝos.
Farita via faro, nun adiaŭ, mia kara!
Faro farinton rekomendas.
Faru hodiaŭ, kion vi povas - morgaŭ vi eble okazon ne trovos.
Faru vian aferon, Dio zorgos ceteron.
Fasto kaj preĝo riĉecon ne donas.
Feliĉo fierigas, malfeliĉo saĝigas.
Feliĉo hodiaŭ karesas, morgaŭ forgesas.
Feliĉo kaj riĉo envion elvokas.
Feliĉo leĝon ne konas.
Feliĉo leĝon ne obeas, subite naskiĝas, subite pereas.
Feliĉo venas gute, malfeliĉo venas flue.
Feliĉo vezike sin levas, sed baldaŭ falas kaj krevas.
Feliĉon oni ne heredas nek cedas.
Fendita ligno facile ekbrulas.
Festeno kaj ĉaso kaj da ŝuldoj amaso.
Festotaga laboro estas sen valoro.
Fianĉiĝis - por ĉiam ligiĝis.
Fianĉiĝo ne estas edziĝo.
Fianĉon de l' sorto difinitan forpelos nenia malhelpo.
Fidanta al vorto atendas ĝis morto.
Fiera mieno - kapo malplena.
Fiereco venas antaŭ la falo.
Filo konfesis, patro forgesis.
Finita kaj glatigita.
Fino bona, ĉio bona.
Fino bona - ĉio bona; finiĝis malbone - des pli bone.
Fiŝo granda naĝas profunde.
Fiŝo ne iras, sed hoko ĝin tiras.
Fiŝo pli granda malgrandan englutas.
Fiŝo scias pri naĝo ankaŭ sen via saĝo.
Fiŝo sen vino estas veneno.
Fiŝo serĉas dronon, homo serĉas bonon.
Fiŝo serĉas profundon, homo serĉas abundon.
Fiŝo volas naĝi.
Flamiĝema kiel ligno rezina.
Fleksu arbon dum ĝia juneco.
Flugema kiel vento.
Fluidaĵo sen difino, nek vinagro nek vino.
Fluis sur lipoj, sed en buŝon ne trafis.
For de l' okuloj, for de la koro.
For el la manoj, for el kalkulo.
For konscienco, venos potenco.
Forĝu feron dum ĝi estas varmega.
Fordoni anseron, por ricevi paseron.
Fordormi la okazon.
Foresto de ofendo estas plej bona defendo.
Forfluu infano kune kun la bano.
Foriris bovido, revenis bovo.
Formanĝis en merkredo, ne serĉu en vendredo.
Formeti en arĥivon.
Formeti ĝis la grekaj kalendoj.
Formeti la aferon en la keston de forgeso.
Forportu vian pakaĵon kaj havaĵon!
Forsavis sian korpon kaj animon.
Forte sidas, kiu Dion fidas.
Fortoj leporaj, kaj kapricoj sinjoraj.
Forveturis azenido kaj revenis azeno.
Forveturis malsaĝa, revenis nur pli aĝa.
France saĝa, angle sovaĝa.
Fremda animo estas abismo sen limo.
Fremda doloro ne kondukas al ploro.
Fremda korpo ne doloras.
Fremda malfeliĉo instruas.
Fremda manĝo havas bonan guston.
Fremda medito estas kaŝita.
Fremda mizero ne estas sufero.
Fremda mizero - ridinda afero.
Fremda spesmilo estas sen utilo.
Fremdan dorson bastoni - ankaŭ sian doni.
Fremdan vundon kaŝas vesto.
Fremdlando objekton por speso donas, sed por ĝin venigi, oni
spesmilon bezonas.
Frosto lin atakis.
Frue leviĝu kaj frue edziĝu.
Frukto malpermesita estas plej bongusta.
Fungon englutis!
G
Gardatan ŝafon eĉ lupo timas.
Gardu kandelon por la nokto.
Gardu min Dio kontraŭ amikoj, kontraŭ malamikoj mi gardos min
mem.
Gardu vin du baroj: lipoj kaj dentaroj.
Gast' en tempo malĝusta estas ŝtono sur brusto.
Gasto havas akrajn okulojn.
Gasto kiel fiŝo baldaŭ fariĝas malfreŝa.
Gasto sen avizo estas agrabla surprizo.
Gasto tro petata foriras malsata.
Geamantoj sin pikas.
Geedzoj en paco vivas en reĝa palaco.
Granda doto kaj oro, sed mankas la koro.
Granda estas la mondo, sed rifuĝon ne donas.
Granda frakaso en malgranda glaso.
Granda kranio, sed interne nenio.
Granda nubo, eta pluvo.
Granda nubo, malgranda pluvo.
Granda ofico, grandaj zorgoj.
Granda parolisto estas duba faristo.
Granda parolo, sed malgranda volo.
Granda ŝipo bezonas profundon.
Granda telero, malplena kulero.
Grandaj malbonoj - grandaj rimedoj.
Griza barbo saĝon ne atestas.
Groŝo ŝparita neniam perdiĝas.
Groŝon ŝtelis - ho, ŝtelisto! Milojn ŝtelis - financisto.
Guto malgranda, sed ŝtonon ĝi boras.
Ĝ
Ĝemu kaj ploru, sed ĝis fino laboru.
Ĝentila kaj trankvila, kun koro el oro.
Ĝi eĉ ne tuŝas lian orelon.
Ĝi estas akvo al lia muelilo.
Ĝi estas al li tre bonvena.
Ĝi estas ankoraŭ birdo sur la tegmento.
Ĝi estas ankoraŭ malproksime en la kampo.
Ĝi estas ankoraŭ pasero en aero.
Ĝi estas ankoraŭ vortoj de orakolo.
Ĝi estas kiel mustardo post la manĝo.
Ĝi estas malpaco pri la reĝa palaco.
Ĝi estas nek lakto, nek selakto.
Ĝi estas nek viando, nek fiŝo.
Ĝi estas por mi ĉina scienco.
Ĝi estas por mi makulo en la okulo.
Ĝi estas por mi volapukaĵo.
Ĝi estu por vi al sano!
Ĝi fariĝis por mi osto en la gorĝo.
Ĝi glitas de li kiel pizo de muro.
Ĝi havas ankoraŭ signon de demando.
Ĝi helpos kiel hirud' al mortinto.
Ĝi iris al li preter la buŝon.
Ĝi jam staras al mi en la gorĝo.
Ĝi ne eliris ankoraŭ el malproksima nebulo.
Ĝi ne estas tiel facila, kiel laboro argila.
Ĝi staras ankoraŭ malproksime en la kampo.
Ĝi tuŝas lin, kiel akvo anseron.
Ĝibulo ĝis morto restos ĝibulo.
Ĝis la edziĝo ĝi resaniĝos.
Ĝis la edziĝo venos resaniĝo.
Ĝoju kaj festenu, sed malriĉulojn subtenu.
Ĝustatempa vorto estas granda forto.
H
Hakado de ligno donas lignerojn.
Hakilo estas tranĉa, sed ne cedas la branĉo.
Hako post hako estas la plej efika atako.
Havi ĉe iu krediton kaj meriton.
Havi iom da vaporo en la kapo.
Havi la ĉefan voĉon.
Havi la orelojn sur ĝusta loko.
Havi larĝan konsciencon.
Havi malprofiton.
Havi orelojn sur ĝusta loko.
Havi varman lokon.
Havi vinagron en la mieno.
Havu poton malgrandan, sed mem estu granda.
Hazardo estas malbona gardo.
Hejma dometo estas kiel patrineto.
Helpas krako kontraŭ atako.
Hodiaŭ al mi, morgaŭ al vi.
Hodiaŭ festene, morgaŭ malplene.
Hodiaŭ festene, morgaŭ malplene.
Hodiaŭ forto, morgaŭ morto.
Hodiaŭ pagi vi devas, morgaŭ kredite ricevos.
Hodiaŭ supre, morgaŭ malsupre.
Hoko elsaltis, afero haltis.
Hom' malesperas, Dio aperas.
Homo bagatelema.
Homo esperas, morto aperas.
Homo fidas, feliĉo decidas.
Homo lernas la tutan vivon.
Homo pafas, Dio trafas.
Homo proponas, Dio disponas.
Homo senpeka neniam ekzistis.
Honoro ne donas, kion stomako bezonas.
Horo matena estas horo bena.
Hunda vivo.
Hundo bojas, homo vojas.
Hundo bojas la vojon, vento portas la bojon.
Hundo bojas, pasanto vojas.
Hundo bonrasa estas bona por ĉaso.
Hundo povas boji eĉ kontraŭ la reĝo.
I
Iafoje oni devas okulon fermeti.
Iele, iome, duone malbone.
Ili estas en akordo, kiel peto kaj mordo.
Ili vivas per unu animo en du korpoj.
Ilo el oro taŭgas por ĉiu laboro.
Imiti grandsinjoron, perdi baldaŭ la oron.
Infana inklino restas ĝis la fino.
Infano ne krias, patrino ne scias.
Infano ŝtelas ovon, grandaĝulo ŝtelas bovon.
Infanoj kaj fiŝoj voĉon ne havas.
Infanon malbonigas ne petolado, sed malbona kamarado.
Instruas mizero manĝi panon sen butero.
Insulto ne algluiĝas.
Inter diro kaj faro estas vasta maro.
Inter faro kaj rakonto staras meze granda monto.
Inter fremdaj ŝi estas edzino anĝela, kun la edzo ŝi estas
demono kruela.
Inter generaloj parolu pri bataloj.
Inter kornikoj ne konvenas predikoj.
Inter la blinduloj reĝas la strabuloj.
Inter la mano ĝis la buŝo ofte disverŝiĝas la supo.
Inter lupoj kriu lupe.
Inter miaj muroj estu miaj plezuroj.
Inter pokalo kaj lipoj povas multe okazi.
Interkonsento estas pli bona ol mono.
Iom da malvero ne estas danĝero.
Iras ĉiu kruro laŭ sia plezuro.
Iri for en bona hor'.
J
Jen kiaj ni estas!
Jen staras la bovoj antaŭ la monto!
Ju cerbo pli prudenta, des lango pli silenta.
Ju disputo pli forta, des pli multaj la vortoj.
Ju homo pli fiera, des puno pli severa.
Ju laboro pli publika, des pli granda la kritiko.
Ju pli da aĉetantoj, des pli alta la prezo.
Ju pli da babilado, des pli da pekado.
Ju pli da bruo, des malpli da ĝuo.
Ju pli da donoj, des pli da amikoj.
Ju pli da havo, des pli da pravo.
Ju pli da honoro, des pli da laboro.
Ju pli da ĵuroj, des pli da suspekto.
Ju pli frue, des pli certe - ju pli volonte, des pli lerte.
Ju pli granda bezono, des pli granda la prezo.
Ju pli granda la deziro, des pli kara la akiro.
Ju pli la infanoj bezonas, des pli Dio al vi donas.
Ju pli malproksimen la vojo, des pli da larmoj.
Ju pli oni babilas, des pli oni al si malutilas.
Ju pli oni posedas, des pli oni avidas.
Ju pli precizaj la kalkuloj, des pli fortika la amikeco.
Jugo propravola ne estas malmola.
Juĝanto decidas, kiel li vidas.
Juĝanto devas havi du orelojn.
Juĝo komencita paciĝon ne malhelpas.
Juku la haŭto, sed ne sur mia korpo.
Juneco ne scias, maljuneco ne povas.
Juneco petolis, maljuneco malsatos.
Ĵ
Ĵeti bastonon en la radon.
Ĵeti perlojn antaŭ la porkojn.
Ĵeti polvon en la okulojn.
Ĵuri kaj reĵuri.
Ĵuri per la barbo de l' profeto.
K
Kaldrono ridas pri poto kaj mem estas kota.
Kalkuli muŝojn.
Kalumniante konstante, oni eĉ anĝelon nigrigas.
Kapo estas por tio, ke ĝi zorgu pri ĉio.
Kapo kun herbo, sen guto da cerbo.
Kapo majesta, sed cerbo modesta.
Kapo malsaĝa ne griziĝas nek kalviĝas.
Kapo pekas, piedoj suferas.
Kapoj diferencas, kranioj egalas.
Kaprica fianĉino restos eterne fraŭlino.
Kapricoj de grandsinjoroj kaj multego da kreditoroj.
Kaptu lin kiel forflugintan venton.
Kapuĉo monaĥon ne faras.
Kara estas dono en minuto de bezono.
Kara estas ovo, kiam venas la Pasko.
Karaktero olea.
Karakteron al kanto donas la tono.
Karesi al iu la barbon.
Karesi kontraŭ la haroj.
Kastel' en aero - malsato sur tero.
Kaŝu kiom vi povos, mensogo sin elŝovos.
Kaŝu malbenon kaj faru bonan mienon.
Ke la lup' estu sata, kaj la ŝaf' ne tuŝata.
Kelktempa ĉeso ne estas forgeso.
Kia ago, tia pago.
Kia demando, tia respondo.
Kia domaĝo!
Kia drapo, tia vesto.
Kia estas la homo, tia estas lia nomo.
Kia estas via laboro, tia estas via valoro.
Kia fripono, tia bastono.
Kia greno, tia pano.
Kia la birdo, tia la kaĝo.
Kia la homo, tia la nomo.
Kia la kapo, tia la ĉapo.
Kia la poto, tia la kovrilo.
Kia la semo, tia la rikolto.
Kia naskiĝis, tia grandiĝis.
Kia naskinto, tiaj naskitoj.
Kia oni vin vidas, tia oni vin taksas.
Kia pago, tia ago.
Kia paroĥestro, tia paroĥo.
Kia patrino, tia filino.
Kia regalato, tia regalado.
Kia reganto, tia servanto.
Kia sono, tia resono.
Kia sufloro, tia aktoro.
Kia vivo, tia morto.
Kiaj kolegoj, tiaj kutimoj.
Kiam filino edziniĝis, multaj fianĉoj troviĝis.
Kiam forto ordonas, leĝo pardonas.
Kiam fratoj batalas, fremdulo ne eniĝu.
Kiam havo malaperis, saĝo aperis.
Kiam kato jam formanĝis, forpelado ne helpos.
Kiam kato promenas, la musoj festenas.
Kiam kreskas honoro, kreskas humoro.
Kiam nokto vualas, ĉiuj koloroj egalas.
Kiam pasanto jam trinkis, li la puton insultas.
Kiam pasis la aĝo, aperis la saĝo.
Kiam sako mizeras, amo malaperas.
Kiam vorto eliris, vi ĝin jam ne retiros.
Kie ajn rano iras, ĝi ĉiam marĉon sopiras.
Kie dento doloras, tien iras la lango.
Kie diablo ne povas, tien virinon li ŝovas.
Kie estas harmonio, estas beno de Dio.
Kie estas mielo, tie muŝoj ne mankas.
Kie estas pano, ne mankas panpecetoj.
Kie estas sufero, estas ankaŭ espero.
Kie fumo leviĝas, tie fajro troviĝas.
Kie jukas, tie ni gratas.
Kie lumo ekzistas, ankaŭ ombro troviĝas.
Kie maldike, tie rompiĝas.
Kie mi disponas, tie mi ordonas.
Kie minaco, tie malpaco.
Kie ne estas konsileble, tie ne estas helpeble.
Kie pano estas, tie musoj ne mankas.
Kie regas konkordo, regas ordo.
Kie regas la forto, tie rajto silentas.
Kie regas virino, malbona estas la fino.
Kie sklav' regadon havas, tie mastro baldaŭ sklavas.
Kie timo, tie honto.
Kie ĵuron vi aŭdas, malbonon suspektu.
Kiel akirite, tiel perdite.
Kiel li meritis, tiel li profitis.
Kiel oni sternas, tiel oni dormas.
Kiel oni, tiel ĉe ni.
Kiel oni vin taksas, tiel oni vin regalas.
Kiel oni vin vidas, tiel oni vin taksas.
Kien ajn mi pafas, ĉio maltrafas.
Kien kudrilo iras, tien fadenon ĝi tiras.
Kien vi vin turnos, ĉie malbone.
Kies gasto mi estas, ties feston mi festas.
Kio akorde ne sonas, tio rimon ne donas.
Kio al mi sonis, tion mi resonas.
Kio al unu donas forton, al alia donas morton.
Kio aliloke promenos, al ni ankaŭ ĝi venos.
Kio bone aspektas, tion ĉiu elektas.
Kio doloras, pri tio ni ploras.
Kio el la dentoj elsaltas, en la lipoj ne haltas.
Kio en koro sidas, la vizaĝo perfidas.
Kio en la kapo, tio sur la lango.
Kio estas bona por vi, estas bona por mi.
Kio estas farita, estas sankciita.
Kio estas lernita, ne estas perdita.
Kio estis kaj pasis, tion tempo frakasis.
Kio fariĝis, jam ne refariĝos.
Kio iras el koro, venas al koro.
Kio komenciĝis, tio ankaŭ finiĝos.
Kio konvenas al sciuro, ne konvenas al vulturo.
Kio kostas malmulte, kostas plej kare.
Kio mem ne venas, li per la dentoj ĝin prenas.
Kio mia, tio bona.
Kio min ne tuŝas, kuŝu kiel kuŝas.
Kio multe kostas, multe valoras.
Kio pasis, ne revenos.
Kio pasis, nin forlasis.
Kio post la montoj kuŝas, tio nin neniom tuŝas.
Kio servas por ĉio, taŭgas por nenio.
Kio taŭgas por somero, ne taŭgas por vintro.
Kio tra l' dentoj travenis, tion la lipoj ne retenos.
Kio vendiĝas kaŝite, vendiĝas plej profite.
Kiom ajn oni penas, per forto plaĉo ne venas.
Kiom ajn vi penos, nenio elvenos.
Kiom da homoj, tiom da gustoj.
Kiom da juĝantoj, tiom da juĝoj.
Kiom da kapoj, tiom da opinioj.
Kiom da koroj, tiom da voloj.
Kiom la koro deziras.
Kion Dio ne donis, perforte ne postulu.
Kion Dio ne donis, tion perforte ne serĉu.
Kion jaroj ne donis, ofte minuto alportas.
Kion koro portas, vizaĝo raportas.
Kion koro sentas, lango prezentas.
Kion leĝo malpermesas, tio plaĉi ne ĉesas.
Kion mem mi faras, tion ĉie mi flaras.
Kion mi ne scias, tion mi ne envias.
Kion mi ne sentas, pri tio mi silentas.
Kion mi povas, tion mi elŝovas.
Kion ni havas, por ni ne valoras - kiam ni ĝin perdis, ni
ploras.
Kion ni vere bezonas, Dio ĝin donas.
Kion oni volas, tion oni povas.
Kion Parizo aplaŭdas, Berlino mallaŭdas.
Kion rajtas leono, ne rajtas azeno.
Kion saĝulo ne komprenas, ofte malsaĝa divenas.
Kion sobreco deziras, ebrieco ĝin diras.
Kion vi ne perdis, tion ne serĉu.
Kion vi pripensas, tio al vi venas.
Kion vi semas, tion vi rikoltos.
Kiso antaŭ amaso estas kiso de Judaso.
Kiso malsincera estas danĝera.
Kiso publika estas kiso malamika.
Kiu aŭdis unuan, ankaŭ aŭdu la duan.
Kiu aŭskultas, kie li ne devas, tiu aŭdas, kion li ne revas.
Kiu agas afable, vivas agrable.
Kiu akceptas donacon, perdas la pacon.
Kiu akvon evitas, droni ne timas.
Kiu amas honoron, amu laboron.
Kiu amas la liton, ne akiros profiton.
Kiu amas okulaĉi, ne havas kion maĉi.
Kiu amas ĝuon, amu ankaŭ enuon.
Kiu avidas pli bonan, perdas plej bezonan.
Kiu batas edzinon, tiu vundas sin mem.
Kiu bati deziras, trovas bastonon.
Kiu bojas, ne mordas.
Kiu bone agas, timi ne bezonas.
Kiu bone sidas, tiu lokon ne ŝanĝu.
Kiu bone ŝmiras, bone veturas.
Kiu ĉasas du leporojn, kaptas neniun.
Kiu ĉe l' vojo konstruas, tiun ĉiu instruas.
Kiu cedas al infano, ĝin pereigas per propra mano.
Kiu ĉion formanĝis en tago, malsatos vespere.
Kiu ĉion senpripense parolas, aŭdos tion, kion li ne volas.
Kiu demandas, tiu ne eraras.
Kiu devas, tiu elekti ne povas.
Kiu devas, tiu povas.
Kiu diras la veron, havas suferon.
Kiu domaĝas groŝon, perdas la tutan poŝon.
Kiu donacon prenas, tiu sin katenas.
Kiu donas rapide, donas duoble.
Kiu donis garantion, tiu pagu la ŝuldon.
Kiu dormas longe, vivas mallonge.
Kiu edziĝas, tiu ŝanĝiĝas.
Kiu elektas tro multe, ricevas nenion.
Kiu entreprenis, tiu sin tenu.
Kiu entreprenis, tiu sin tenu.
Kiu flatas al ĉiu, plaĉas al neniu.
Kiu forton ne havas, ĉiam malpravas.
Kiu fosas sub alia, falos mem en la foson.
Kiu frapas, al tiu oni malfermas.
Kiu fremdan avidas, propran forperdas.
Kiu frue leviĝas, facile riĉiĝas.
Kiu garantias, trankvilon ne scias.
Kiu glutis tro multe, tiu agas tro stulte.
Kiu groŝon ne hororas, eĉ duongroŝon ne valoras.
Kiu groŝon ne respektas, riĉecon ne kolektas.
Kiu havas abelojn, havas mielon.
Kiu havas bonan najbaron, havas bonan tagon.
Kiu havas forton, havas rajton.
Kiu havas la forton, havas la rajton.
Kiu havas malican celon, ofte perdas sian propran felon.
Kiu havas nenion, estas nenio.
Kiu havas nenion, estas neniu.
Kiu havas oron, havas honoron.
Kiu hontas nenion, ne timas Dion.
Kiu hundon mian batas, min mem ne tre ŝatas.
Kiu iras sperte, iras certe.
Kiu iras trankvile, iras facile.
Kiu jam havas, tiu pravas.
Kiu kaĉon aranĝas, tiu ĝin manĝas.
Kiu kaĉon kuiris, tiu ĝin manĝu.
Kiu kapon posedas, kombilon jam trovos.
Kiu kaptas tro vaste, konservas malmulte.
Kiu koleras, tiu ne prosperas.
Kiu koleras, tiu perdas.
Kiu komencas juĝon, iras sub jugon.
Kiu komencas tro frue, finas malfrue.
Kiu komencis kuiri, ne forkuru de l' fajro.
Kiu konsilas kaj rezonas, tiu helpon ne donas.
Kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas.
Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe.
Kiu kuraĝe aliras, facile akiras.
Kiu kutimis ĉion juĝi, nenie povas rifuĝi.
Kiu laboras kaj deziras, tiu akiras - kiu mem ne penas, nenio
al li venas.
Kiu laboron evitas, bonon ne vidas.
Kiu langon ne tenas, mem sin malbenas.
Kiu leviĝis fiere, baldaŭ falos al tero.
Kiu levis la piedon, devas ekpaĝi.
Kiu levis la piedon, devas ekpaŝi.
Kiu lin tuŝas, tiu lin sentas.
Kiu ludas kun koto, malpurigas la manojn.
Kiu lupo naskiĝis, vulpo ne fariĝos.
Kiu malmulte deziras, feliĉon akiras.
Kiu malmulton ne ŝatas, multon ne meritas.
Kiu manĝon al mi donas, tiu al mi ordonas.
Kiu mem sin adoras, nenion valoras.
Kiu mem sin gloras, malbone odoras.
Kiu mem sin laŭdas, tiun neniu aplaŭdas.
Kiu mensogas kutime, mensogas sentime.
Kiu mensogis per unu vorto, ne trovos kredon ĝis la morto.
Kiu metion disponas, mizeron ne konas.
Kiu minacas, tiu avertas.
Kiu mizeron ne havis, mizeron ne konas.
Kiu mordi ne povas, kisi ekprovas.
Kiu multe babilas, al si mem malutilas.
Kiu multe babilas, pensas malmulte.
Kiu multe minacas, ne estas danĝera.
Kiu multe parolas, malamikon konsolas.
Kiu multe parolas, ne multe faras.
Kiu multe profitas, ankaŭ perdon ne evitas.
Kiu multon deziras, nenion akiras.
Kiu naskiĝis sciuro, ne fariĝos vulturo.
Kiu ne akiras, kiam li povas, tiu poste deziras, sed jam ne
retrovas.
Kiu ne atentas la “se”, tiu sentas la “ve”.
Kiu ne estis kaporalo, ne estos generalo.
Kiu ne konfidas, tiu ne bedaŭras.
Kiu ne krimas, tiu ne timas.
Kiu ne mensogas, tiu ne vendas.
Kiu ne pekis, kiu ne eraris?
Kiu ne petas, tiu ne ricevas.
Kiu ne riskas, tiu ne gajnas.
Kiu ne riskas, tiu ne havas.
Kiu nenion valoras, plej multe sin gloras.
Kiu neniun savis, malamikon ne havas.
Kiu okazon forŝovas, ĝin jam ne retrovas.
Kiu panon donas, malsaton ne konas.
Kiu pekis, tiu pagas.
Kiu perdis la kapon, ne bezonas jam ĉapon.
Kiu pli frue venas, pli bonan lokon prenas.
Kiu pli frue venas, pli frue muelas.
Kiu por ĉiuj laboras, por si mem ne memoras.
Kiu povas antaŭvidi!
Kiu pri ŝtelo silentas, tiu ŝtelon konsentas.
Kiu promesojn faras, tiu ne avaras.
Kiu prudenton ne havas, tiun saĝo ne savas.
Kiu rabi eliras, ofte nuda revenas.
Kiu regalas per ŝtonoj, tiun oni dankas per bastonoj.
Kiu resonis, tiu sin donis.
Kiu riĉiĝas, tiu fieriĝas.
Kiu rigardas ĉielon, maltrafas sian celon.
Kiu ripetas abunde, lernas plej funde.
Kiu rompis la glason, ordigu la kason.
Kiu rompis, tiu pagu.
Kiu saĝon ne havas, Dio lin savas.
Kiu semas venton, rikoltos fulmotondron.
Kiu sentas - ploras, kiu vidas - nur ridas.
Kiu serĉas marcipanon, perdas sian panon.
Kiu servas al ĉiu, al si mem malutilas.
Kiu sian langon katenas, Dio lin benas.
Kiu sin enjungis, devas tiri.
Kiu sin gardas, tiu sin savas.
Kiu speson ne tenas, tiu al spesmilo ne venas.
Kiu ŝteliston regalas, mem ŝteliston egalas.
Kiu ŝuldojn estingas, riĉecon atingas.
Kiu supren kraĉon ĵetas, sian barbon al ĝi submetas.
Kiu ŝvitas, tiu profitas.
Kiu timas bestaron, ne iru arbaron.
Kiu trans muro aŭskultas, tiun la muro insultas.
Kiu tro alte svingas, nenion atingas.
Kiu tro alten rigardon direktas, tiu tre baldaŭ okulojn
difektas.
Kiu tro bezonas, tiu leĝon ne konas.
Kiu tro forte la manon svingas, nenion atingas.
Kiu tro multe deziras, nenion akiras.
Kiu tro pelas, nur malakcelas.
Kiu tro rapide saltas, tiu baldaŭ haltas.
Kiu tro ripozas, baldaŭ almozas.
Kiu tro sin pravigas, tiu mem sin kulpigas.
Kiu venas plej frue, sidas plej ĝue.
Kiu venis post la manĝo, restas sen manĝo.
Kiu venis unue, muelas pli frue.
Kiu vivas sen kalkulo, baldaŭ estos almozulo.
Kiu vivas trankvile, vivas facile.
Kiu vivos, tiu vidos.
Kiu volas komerci, tiu saĝon bezonas.
Kiu volas mensogi, devas bone memori.
Kiu volas panon, ne dorlotu la manon.
Kiun favoras la sorto, por tiu eĉ koko estas ovoporta.
Kiun feliĉo subtenas, al tiu mem ĉio venas.
Kiun la sorto karesas, al tiu ĉio sukcesas.
Kiun malĝojo ne turmentis, tiu ĝojon ne sentas.
Kiun reĝo protektas, tiun ministro elektas.
Kiun vesto ornamas, tiun homoj ekamas.
Klopodi pri ĉies favoro estas pleje malsaĝa laboro.
Klopodi sen limo per korpo kaj animo.
Klopodo estas kun mono, sed sen ĝi pli malbone.
Knaba gusto kun forto daŭras ĝis la morto.
Knabon senfortan ĉiuj batoj atingas.
Koko krias fiere, sed ne danĝere.
Kolera kiel cento da diabloj.
Kolera kiel rabia hundo.
Kolero montras malsaĝulon.
Kolero pravecon ne donas.
Komenca inklino daŭras ĝis la fino.
Komenci de Adamo.
Komenciĝis mizero, ĝi venas per pordo kaj fenestroj.
Komenciĝis proceso, mono fluas sen ĉeso.
Komenci per Dio kaj fini per diablo.
Komenci per flato kaj fini per bato.
Komenco aprila - trompo facila.
Komenco bona - laboro duona.
Komercisto estas ĉasisto, li rigardas, kiu sin ne gardas.
Komparo ne estas pruvo.
Komplezema malsaĝulo estas pli danĝera ol malamiko.
Konateco ne estas hereda.
Konduki la dancojn.
Konfido naskas konfidon.
Konfidu, sed vidu.
Koniĝas birdo laŭ flugo kaj homo laŭ ago.
Koniĝas majstro laŭ sia verko.
Konkordo malgrandaĵon kreskigas, malkonkordo grandaĵon
ruinigas.
Konscienco senmakula estas kuseno plej mola.
Konscienco trankvila estas bona dormilo.
Konsento konstruas, malpaco detruas.
Konservas eĉ karbo la strukturon de l' arbo.
Konsilojn ĉiu donas, sed ne kiam oni bezonas.
Konsilu, kiu povas.
Konsoliĝas mizerulo, se li estas ne sola.
Konstrui kastelojn en aero.
Konstrui kastelon sur glacio.
Konsumi sian antaŭan grason.
Konsumi sian grenon antaŭ ĝia maturiĝo.
Kontenteco estas pli bona ol riĉeco.
Kontentigi ĉiujn eĉ anĝelo ne povas.
Kontentigi la katon kaj kune la raton.
Kontentulo estas pli feliĉa, ol homo plej riĉa.
Kontraŭ bato senatenda ekzistas nenia defendo.
Kontraŭ ĉiu malfacilo ekzistas konsilo.
Kontraŭ ĉiu rimedo ekzistas rimedo.
Kontraŭ ĉiu tedo ekzistas rimedo.
Kontraŭ doloro helpas bona humoro.
Kontraŭ faro farita ne helpas medito.
Kontraŭ forta mano la leĝo estas vana.
Kontraŭ homo fiero Dio estas severa.
Kontraŭ kalumnio helpas nenio.
Kontraŭ kalumnio ne povas batali eĉ Dio.
Kontraŭ lupo ne helpas kalkulo.
Kontraŭ malfeliĉo ne defendas eĉ riĉo.
Kontraŭ malfeliĉoj baro ne ekzistas.
Kontraŭ muŝoj bravulo, kontraŭ homoj timulo.
Kontraŭ neesto ne helpas protesto.
Kontraŭ nehavo eĉ juĝo silentas.
Kontraŭ peko batalu, sed pekanton ne tuŝu.
Kontraŭ peko prediku, sed pekinton pardonu.
Kontraŭstari per ĉiuj fortoj.
Kontraŭ tuta kohorto eĉ Herkulo estas malforta.
Kontraŭ vesto malbona konspiras ĉiu ŝtono.
Kontraŭ volo de Dio helpos nenio.
Konu nin, ŝatu nin!
Korniko vundita propran voston timas.
Koro pleniĝas - lango moviĝas.
Koro tro plena - buŝo parolas.
Korvo al korvo okulon ne pikas.
Kovri la buŝon de sia konscienco.
Kresko mamuta, sed saĝo liliputa.
Krevis la vazo antaŭ la nazo.
Krii el la tuta gorĝo.
Kritiki estas facile, fari malfacile.
Kritiki estas facile, fari malfacile.
Kriu eĉ raŭke, sed kanti ne ĉesu.
Kudri per fluganta kudrilo.
Kuiriston vaporo satigas.
Kulo nenion valoras, sed ĝia piko doloras.
Kun Dio vi iros ĉien, sen Dio nenien.
Kun edzo plej malmola estas pli bone ol sola.
Kun kiu vi festas, tia vi estas.
Kun kiu vi kuniĝas, tia vi fariĝas.
Kun konfido neniam rapidu.
Kun la peko en mano.
Kun sia tuta domo kaj havo.
Kun sia tuta posedo kaj heredo.
Kun urso promenu, sed pafilon prete tenu.
Kun vero severa komercaĵo forvelkas.
Kune kaptite, kune punite.
Kuraĝa homo en sia domo.
Kuraĝa mieno antaŭ propra kameno.
Kuraĝe li staras, kiam muro lin baras.
Kuraĝo ĉion atingas.
Kuradi kiel venenita muso.
Kurba estas la ligno, sed rekte ĝi brulas.
Kurbiĝadi kiel diablo en akvo benita.
Kurbiĝu hoko laŭ postuloj de l' loko.
Kuri de sia propra korpo.
Kutimo estas dua naturo.
Kvalito bona ne bezonas admonon.
Kvina rado ĉe veturado.
Kvitiĝas servo per reservo.